مقایسه روش های هیدرولیکی و هیدرولوژیکی روندیابی سیل (مطالعه موردی رودخانه دوآب صمصامی)

یکی از مسیرهای گردش آب در طبیعت، جریان آب در رودخانه ها به صورت جریان های سطحی بوده که باعث توسعه و پیشرفت مناطق واقع در حاشیه و امتداد رودخانه ها شده است. اما گاهاً این جریان ها تحت پدیده سیلاب مهمترین عامل تهدید برای تأسیسات و مراکز ایجاد شده در حاشیه رودخانه ها محسوب می گردد. استخراج هیدروگراف ناشی از سیلاب در پایین دست رودخانه با استفاده از هیدروگراف معلوم بالادست را اصطلاحاً روندیابی سیلاب (flood routing) می گویند. در این تحقیق با هدف ارزیابی کارایی روش های هیدرولوژیکی و هیدرولیکی روندیابی سیل، سه روش ماسکینگام-کانژ، موج سینماتیک و موج دینامیک انتخاب گردیدند، که روش اول جزء روش های هیدرولوژیکی و دو روش دیگر از جمله روش های هیدرولیکی روندیابی سیل محسوب می گردد. بدین منظور بازه ای از رودخانه دوآب صمصامی واقع در در غرب استان چهارمحال و بختیاری به عنوان منطقه مورد مطالعه برای این تحقیق انتخاب گردید. در این تحقیق پس از انجام عملیات میدانی اقدام به روندیابی سیلاب های ثبت شده توسط هر یک از روش های مورد مطالعه گردید که جهت روندیابی سیل به روش موج دینامیک از تحلیل غیرماندگار نرم افزار hec-ras استفاده شد. جهت مقایسه نتایج حاصل از روش های مورد مطالعه، از پارامتر های rmse، درصد خطای دبی اوج و درصد خطای زمان تا اوج استفاده گردید که در کلیه پارامترهای مورد مقایسه، روش موج دینامیک دارای بیشترین دقت بوده و روش های موج سینماتیک و ماسکینگام- کانژ در رتبه های بعدی قرار داشتند. البته در بسیاری موارد نتایج روش موج سینماتیک نزدیک به نتایج روش موج دینامیک بوده، لذا روش موج سینماتیک با توجه به سادگی معادلات مورد استفاده و اطلاعات مورد نیاز کمتر بعنوان روش برتر جهت مطالعه روند سیل در رودخانه صمصامی انتخاب گردید.